آرامگاه شمس تبریزی:
آرامگاه شمس تبریزی از مکان‌های گردشگری و زیارتی خوی در استان آذربایجان غربی که به اعتقاد برخی محل مدفن شمس تبریزی شاعر صوفی و پارسی‌گوی می‌باشد. و همه ساله علاقه‌مندان شمس تبریزی از خوی و دیگر شهرهای ایران و حتی کشورهای همسایه در مراسمی بزرگداشت این شاعر ملی را گرامی می‌دارند.
در آبانماه سال ۱۳۸۹ خورشیدی مراسمی با عنوان کنگرهٔ بین‌المللی شمس تبریزی با حضور مولوی‌شناسان و شمس‌شناسان داخلی و خارجی در خوی و ارومیه برگزاری شد.
امامزاده سید بهلول:
آستان امامزاده سیدبهلول (علیه السلام) در شهرستان خوی، بخش مرکزی، در فاصله 3 کیلومتری شهر خوی، محله امامزاده واقع شده است. در سنگ قبر مزار آن آمده است: یا مونس الوحید هذا المرقد المرحوم السعید بهلول طیب الله مثواه فی ... متأسفانه بقیه مطالب و تاریخ روی سنگ از بین رفته و خوانده نمی‌شود.
در فروردین ماه سال 1376 شمسی در حیاط مجاور این امامزاده، سنگ مزاری از جنس مرمر کرم رنگ از زیر خاک به دست آمد و این عبارت روی آن نوشته شده بود: المرحوم المغفور سلاله السادات العظام آقا سید میر جلال ابن آقا علی النقی ابن سید محمد ابن سید علی سنه 327 ساختمان این امامزاده شامل صحن، شبستان و حسینه است. امامزاده دارای تزیینات داخلی زیبا، گچبری، کاشی‌کاری، آینه‌کاری‌های متعدد و گلدسته زیبایی است.
گنبد این امامزاده از نوع شلغمی بوده و روکش آن از ورق استیل می‌باشد. بلندای آن از کف بقعه حدود نزدیک به 12 متر است.
کلیسای سورپ سرکیس
لیسای سرکیس مقدس، در استان آذربایجان غربی، درسه کیلومتری باخترشهر خوی،در کوی میدان کلیسا یا کوی امام زاده، در جایی که پیرامون آن را کشتزارها فراگرفته اند، قرار دارد. پس از ورود سپاهیان عثمانی به آذربایجان غربیو به دنبال رویدادهای خونینی که میان سال های 1297-1299خ/1918-1920 درخوی پیش آمد ارمنیان رهایی یافته از آن ناحیه کوچ کردند و از آن زمان، این کلیسا فراموش شد ولی با استواری ویژۀ خود سده ها بر جای ایستاده است.
نمای خارجی کلیسای سرکیس مقدس خوی
این مقبره در خیابان طالقانی روبروی ضلع غربی بازار قدیمی خوی و در داخل باقت قدیمی شهر قرار دارد این بنا دارای سه در ورودی یکی از داخل کوچه‌ای که مقبره در آن واقع است و دو تای دیگر مشرف به خیابان طالقانی می‌باشد و مناره رفیعی است از آجر و یک گنبد کوتاه با روپوش فلونی.
این مقبره شبستانی دارد که پنجره‌های آن مشرف به حیاط مقبره است و در کنار آن اتاقی است و در کنار آن اتاقی است که سقف آن دارای گنبدی می‌باشد که در زیر گنبد ضریح وجود دارد و محوطه آن آیینه کاری شده که فعلاً این آینه‌ها کدر شده‌اند و زیبایی آن به چشم نمی‌خورد.
دیوارهای اتاق اصلی در قسمت زیرین با کاشی‌های رنگارنگ پوشیده شده و در پیشانی پنجره‌ای شرف به خیابان دارد و در حیاط کتیبه‌هایی از آیات قرآن و نقوش شیر و خورشید با کاشی‌های الوان جلب توجه می‌کند، یک اتاق دیگری نیز در ضلع جنوبی وجود دارد که در آن فرزندان و اقوام آل یعقوب مدفون شده‌اند.
در داخل مقبره سنگی بر دیوار وجود دارد که مردم بنا به اعتقاداتی که دارند نیت می‌کنند و مهر به آن می‌چسبانند، اگر مهر به سنگ چسبید حاجت آنها برآورده می‌شود.
منطقه حفاطت شده مرکان :
مرز شمالی این منطقه رودخانه مرزی ارس و جمهوری آذربایجان است.
این منطقه از شمال به رودخانه ارس ، از جنوب به دشت فرسایشی رودخانه قطور چای ، از غرب به دشتهای کشاورزی قره ضیاالدین و از شرق به جاده اصلی که از جلفا منشعب شده و به سمت جنوب ادامه می‌یابد در امتداد خط لوله گاز محدود می‌شود . سد ارس در بخش شمال غربی منطقه واقع شده است .
حداقل ارتفاع منطقه 720 متر در بخش شرقی منطقه و حداکثر ارتفاع منطقه 2100 متر در ارتفاعات کلیسای سنت استپانوس قرار دارد . به طور کلی دور تا دور منطقه حالت دشت و تپه ماهور بوده و ارتفاعات منطقه در بخش میانی آن قرار دارد.
در تاریخ 20/7/1344 مراکان و یکانات بعنوان منطقه حفاظت شده تصویب گردید و پس از آگهی تحت حفاظت قرار گرفت .
در سال 1346 منطقه یکانات از مراکان جدا شد و مراکان با وسعتی معادل 92715 هکتار بر اساس مصوبه شماره یک شورای عالی شکاربانی و نظارت بر صید در تاریخ 2/6/1346 بعنوان منطقه حفاظت شده به تصویب رسید .
تا قبل از سال 1346 به علت چرای بی رویه احشام ، قطع اشجار ، شکار غیر قانونی و تبدیل علفزارها به زمین‌های کشاورزی ، تخریب اراضی مختلف منطقه به شدت رو به فزونی گشت ولی در سال 1346 پس از برخورداری از عنوان حفاظت شده و سعی و کوشش شکاربانان پوشش گیاهی منطقه احیا گردید.